De afgelegen ligging, lange busritten en eenvoudige accommodatie zorgen ervoor dat het massatoerisme nog geen voet gezet heeft in Mrauk U. Dit oude koninkrijk heeft na Bagan de meeste tempels en pagodas in Myanmar en een heel eigen identiteit. Hier krijg je een goed zicht op het landelijke en authentieke leven in Myanmar, zeker als je ook een Chin dorp bezoekt waar nog een aantal oude vrouwen leven met prachtig getatoeëerde gezichten.
Mrauk U ligt in het noordwesten van Myanmar, ver van de toeristische route. Lange busritten in boemvolle bussen met amper beenruimte vinden we doorgaans helemaal niet erg, eerder een uitdaging. Maar geloof me, de busritten in Myanmar waren hel en de ergste ooit. Niet omwille van de slechte staat van het wegdek, de vele bochten of de luide traditionele muziek, maar wel omdat de locals op elke rit overgaven... voor ons, achter ons, naast ons. Nog nooit meegemaakt. Gelukkig hadden we tijgerbalsem bij (ruik eraan om zelf niet ziek te worden). Wil je dit vermijden, kan je vliegen naar Sittwe en daar de boot nemen naar Mrauk U.
Het was de hoofdstad van het Mrauk U Koninkrijk van 1430 tot 1785 en ontwikkelde zich als een belangrijke haven voor onder andere rijst, ivoor, olifanten, katoen, slaven, specerijen en textiel. Er werd zelfs handel gevoerd met Portugal, Frankrijk en de Oost-Indische Compagnie. Tijdens de gouden dagen lieten de koningen er natuurlijk veel tempels en pagodas bouwen die vandaag dus de grootste toeristische attractie zijn. Nu het zijn er lang niet zo veel als in Bagan, maar ze liggen meer verspreid en de regio is dichter bevolkt. Ook hier huurden we een fiets en verkenden we zo Mrauk U.
Het was de hoofdstad van het Mrauk U Koninkrijk van 1430 tot 1785 en ontwikkelde zich als een belangrijke haven voor onder andere rijst, ivoor, olifanten, katoen, slaven, specerijen en textiel. Er werd zelfs handel gevoerd met Portugal, Frankrijk en de Oost-Indische Compagnie. Tijdens de gouden dagen lieten de koningen er natuurlijk veel tempels en pagodas bouwen die vandaag dus de grootste toeristische attractie zijn. Nu het zijn er lang niet zo veel als in Bagan, maar ze liggen meer verspreid en de regio is dichter bevolkt. Ook hier huurden we een fiets en verkenden we zo Mrauk U.
Na een dagje tempels bezoeken in en rond Mrauk U maakten we de volgende dag nog een andere culturele uitstap. We gingen naar Chin dorpen, bekend voor de oude vrouwen met prachtig getatoeëerde gezichten. Op jonge leeftijd werd hun gezicht volgens de toenmalige traditie volledig getatoeëerd zodat ze niet door mannen van andere stammen gekidnapt zouden worden. De tatoeage bedekt het volledige gezicht en bestaat meestal uit grote cirkels en evenwijdige lijnen zoals een spinnenweb. Tegenwoordig wordt deze praktijk niet meer uitgevoerd, dus de overgebleven dametjes hebben de gezegende leeftijd van 70 à 80 jaar bereikt.
Het was een goed uur varen over de Lemro rivier naar het eerste dorp. Ten noorden van Mrauk U zijn geen wegen meer en dus gebeurt alle vervoer via de rivier. Het is een prachtige, groene regio met veel moestuintjes, rijstvelden, steengroeves en mooie dorpen, maar ook een heel arme regio want veel steun van de overheid krijgen deze mensen niet. De mannen zijn vaak maanden van huis om wat geld te verdienen. Onze gids Aung Zan kende de families er goed en dus hebben we in het eerste dorp de meeste tijd doorgebracht. Aung Zan had gevraagd of we wat snoep en koeken voor de kinderen in de dorpen wilden kopen, maar in plaats daarvan deelden we mandarijnen uit en kregen de families zeepjes, shampootjes,...
Zoals altijd hadden we er weer gemengde gevoelens bij, want we willen wel heel graag kennismaken met andere culturen maar niet als je het gevoel krijgt naar de zoo te gaan en mensen om geld beginnen te bedelen. Hier gebruiken de vrouwen hun speciale gezicht om wat geld voor de familie bijeen te krijgen. Je kan het ze natuurlijk niet kwalijk nemen. We bezochten drie dorpjes waarvan het laatste duidelijk het meest toeristische was. Toen het de vrouwtjes duidelijk werd dat we niets gingen kopen, waren ze snel terug weg. De vraag is natuurlijk wat als de vrouwen met de getatoeëerde gezichten er niet meer zijn en de toeristen niet meer komen?
Het was een goed uur varen over de Lemro rivier naar het eerste dorp. Ten noorden van Mrauk U zijn geen wegen meer en dus gebeurt alle vervoer via de rivier. Het is een prachtige, groene regio met veel moestuintjes, rijstvelden, steengroeves en mooie dorpen, maar ook een heel arme regio want veel steun van de overheid krijgen deze mensen niet. De mannen zijn vaak maanden van huis om wat geld te verdienen. Onze gids Aung Zan kende de families er goed en dus hebben we in het eerste dorp de meeste tijd doorgebracht. Aung Zan had gevraagd of we wat snoep en koeken voor de kinderen in de dorpen wilden kopen, maar in plaats daarvan deelden we mandarijnen uit en kregen de families zeepjes, shampootjes,...
Zoals altijd hadden we er weer gemengde gevoelens bij, want we willen wel heel graag kennismaken met andere culturen maar niet als je het gevoel krijgt naar de zoo te gaan en mensen om geld beginnen te bedelen. Hier gebruiken de vrouwen hun speciale gezicht om wat geld voor de familie bijeen te krijgen. Je kan het ze natuurlijk niet kwalijk nemen. We bezochten drie dorpjes waarvan het laatste duidelijk het meest toeristische was. Toen het de vrouwtjes duidelijk werd dat we niets gingen kopen, waren ze snel terug weg. De vraag is natuurlijk wat als de vrouwen met de getatoeëerde gezichten er niet meer zijn en de toeristen niet meer komen?
Praktisch:
- We namen in Bagan de bus naar Kyaupadaung en dan een nachtbus naar Mrauk U, de rit duurt officieel 17 uur (K38.000). Je kan ook via Magwe reizen.
- Er is een rechtstreekse bus van Mrauk U naar Yangon, 21 uur, K30.000.
- Hier betaal je niet als je de stad binnenkomt zoals in Nyaung Shwe (Inle Lake) of Bagan. Je betaalt alleen inkom in de Shite Thaung Tempel: K5.000 pp.
- We verbleven bij het Golden Star Guest House, dubbele kamer met badkamer, fan en ontbijt: $15. Vriendelijke staff. Lay Mro River Guest House (van eigenaar Aung Zan) ligt op dezelfde straat, zelfde prijs.
- Een fiets huren kost K2.000 per dag.
- Daguitstap naar de Chin dorpen: K25.000 pp op basis van 5 personen. Alle vervoer en lunch inbegrepen. Neem wat spulletjes/snacks en kleine geldbiljetten voor de inwoners mee.