Aan het Titicacameer eindigt onze reis door Peru. Hier zullen we de grens oversteken naar de Boliviaanse kant van het meer. Het Titicacameer - een naam waar ik vroeger om moest lachen - is het grootste meer van Zuid-Amerika en ligt hoog in de Andes tussen Peru en Bolivia. Het is ook het hoogst bevaarbare meer ter wereld. Op zonnige dagen heeft het een prachtige diepblauwe kleur.
De eerste dag dat we in Huaraz toekwamen, gingen we meteen op zoek naar trekkings. We wilden graag de Huayhuash Cordillera doen, een trekking van 8 tot 10 dagen, ten zuiden van de Cordillera Blanca. Alle gidsen vertelden ons dat het de mooiste trekking is. Jammer genoeg vonden we geen groep en besloten we de klassieke en populaire Santa Cruz trekking te doen met als toetje de beklimming van de berg Nevado Pisco.
Na een aantal weken in de Andes vertoefd te hebben, reisden we door naar Paracas, een klein havenstadje aan de Stille Oceaan. We wilden naar de Ballestaseilanden die ook wel de 'Galápagos voor de armen' genoemd worden, een natuurreservaat waar je zeeleeuwen, pinguïns en tal van vogelsoorten kan spotten.
De zoutterrassen van Maras liggen in de Urubamba-vallei, de heilige vallei van de Inca's, in het zuidoosten van Peru. Deze zoutterrassen zijn al duizenden jaren in gebruik en werden door de Inca's gebouwd. Zelfs vandaag de dag wordt er nog steeds op de traditionele manier zout gewonnen. In totaal zijn er zo'n 3000 terrassen gelegen tegen een heuvelflank.
Na een paar weken in het noorden van Peru zakten we stilletjes af richting het zuiden, het meer toeristische gedeelte. Natuurlijk mochten we Machu Picchu of The City in the Clouds niet overslaan. Deze Incastad is ondertussen hét symbool van Peru geworden en een van de zeven nieuwe wereldwonderen. Ook wij waren onder de indruk en brachten er een hele dag door. Wat een magische plaats!
Andahuaylas is een stad in de Andes en ligt tussen Ayacucho en Abancay. De omgeving is prachtig, net zoals de weg ernaartoe. De stad op zich heeft weinig te bieden. Maar op zondag komen alle inwoners uit de omringende dorpen naar Andahuaylas voor de grote en kleurrijke markt. Je vindt hier echt alles. De mensen zijn er vriendelijk en gaan graag op de foto. Hier kom je niet veel andere toeristen tegen.
Om de overdreven dure Inca-trail te vermijden, besloten we om de minder drukke en ook minder bekende tocht naar Choquequirao te doen. Deze tocht duurt vier dagen en kan je nog helemaal zelf organiseren in tegenstelling tot alles wat ook maar een beetje met Machu Picchu te maken heeft.
Huaraz is wellicht niet de mooiste of interessantste stad om te bezoeken. Maar de stad, op 3052 meter boven de zeespiegel, is wel het mekka voor wandelaars, trekkers en klimmers. Huaraz ligt namelijk in de Cordillera Blanca, een bergketen die zijn naam dankt aan de vele besneeuwde bergtoppen. Als je hier aankomt, moet je wel eerst voldoende acclimatiseren. Zelfs een trap opgaan de eerste dag dat we hier aankwamen, deed onze hartslag pieken.
Een uitstap doen op 28 juli, de onafhankelijksdag van Peru, was een heel slecht idee. Peruanen reizen namelijk graag tijdens dit verlengd weekend. Buiten het feit dat ze met heel veel waren, zijn het ook niet de leukste compagnons. Ze zijn alleen geïnteresseerd in goed op foto's staan en zo weinig mogelijk wandelen. Maar goed, wij wilden dus Cumbe Mayo zien.
Een van de toeristische attracties in Cajamarca zijn de Ventanillas de Otuzco op 8 km van de stad. Je kan een tour boeken of een van de vele colectivos ernaartoe nemen. Maar een uurtje verder, over een stoffige weg, liggen de Ventanillas de Combayo. Omdat hier bijna geen bezoekers komen, zijn de ventanillas veel beter bewaard en talrijker. We namen een taxi en onze chauffeur was zelfs blij dat hij eens iets anders kon doen.
|
Republiek PeruHoofdstad: Lima |