In Tibet moet je nu eenmaal met een gids rondreizen. Neem een Tibetaanse gids en boek geen grote rondreizen georganiseerd door Chinezen. Onze gids was als kind naar Nepal gevlucht, maar was een paar jaar geleden naar Tibet teruggekeerd. Hij nam ons mee naar het huis van zijn familie die juist buiten Tingri woont. Tibetanen zijn misschien gereserveerd, maar ze zijn bijzonder gastvrij. Een onvergetelijke ervaring!
Zoals de etiquette vereist, kregen we yakboterthee te drinken. Het is een zoute thee met een botersmaak. Je moet er voor zijn, maar laten we zeggen dat een kopje voldoende is voor mij. Kwestie van traag te drinken dus, want als je kopje bijna leeg is moet dat volgens de traditie tot aan de rand bijgevuld worden. En weigeren is natuurlijk niet beleefd. Yakboterthee wordt op alle momenten van de dag gedronken omdat het verwarmend is en je de nodige energie (calorieën) geeft. Sommige Tibetanen zouden zelfs tot 50 koppen per dag drinken. Ze eten trouwens ook graag yakvlees en yakboter, drinken graag yakmelk en gebruiken de yakboter om kaarsen te maken voor in de kloosters.
Het huis van de familie was heel eenvoudig, maar had prachtig beschilderde muren en kasten. De Tibetanen dragen nog steeds hun traditionele kleren. Vrouwen dragen wikkeljurken en een blouse in een felle kleur. Een kleurige, gestreepte wollen short betekent dat de vrouw getrouwd is. Zowel mannen als vrouwen dragen altijd lange mouwen, ook in de zomermaanden. Buiten wilden alle kinderen op de foto.