In het hart van Zuid-Amerika ligt de Pantanal, het grootste overstromingsgebied ter wereld. Dit prachtige gebied is nog lang niet zo bekend als zijn broertje de Amazone, maar heeft een veel grotere diversiteit aan planten en dieren. Het is dus dé plaats bij uitstek om het wildleven te observeren. Hier kan je safari's doen, wandeltochten, vissen op piranhas, paardentochten,... En alles is hier 'groot'. Niet alleen de afstanden, maar hier leeft ook het grootste knaagdier ter wereld (capibara), de grootste papegaai (hyacintara), de grootste ooievaarsoort (jariboe), de grootste ottersoort (reuzenotter) en qua formaat de grootste jaguars.
De naam Pantanal komt van het Portugese woord 'pântano' wat moeras betekent. Het gebied is 120 000 km² groot, ongeveer 5 keer zo groot als Nederland. Het grootste gedeelte ligt in Brazilië (staten Mato Grosso en Mato Grosso do Sul), de rest in Bolivia en Paraguay. De Pantanal is privé-bezit, elk stukje grond behoort toe aan een boerderij. De Pantaneiros hier leven vooral van veeteelt (runderen). Sommigen openden hun boerderijen voor ecotoerisme, een goede zaak want illegale ontbossing komt hier maar al te vaak voor. Geschat wordt dat reeds 45% van de originele vegetatie verdwenen is. Een ramp voor het fragiele ecosysteem. |
Dit overstromingsgebied kent slechts twee seizoenen, een droog en een nat seizoen. In het regenseizoen staat ongeveer 80% onder water. Dan gebeuren de verplaatsingen per vliegtuigje of per boot. Elk seizoen heeft zo zijn voordelen voor de bezoekers. In het regenseizoen heb je prachtige landschappen met overal water en enorm veel watervogels. Het droge seizoen is dan weer beter om het wildleven te observeren omdat de dieren bij de overgebleven drinkplekken verzamelen. Wij gingen begin maart, officieel nog regenseizoen, maar alles stond droog.
In het westen van Brazilië ligt het stadje Corumbá waar op zich weinig te beleven valt. De meeste backpackers brengen hier de nacht door omdat ze de volgende dag de grens over willen, naar Bolivia. Weinigen boeken een tour naar de Pantanal omdat het nu eenmaal niet goedkoop is. Je kan een tour boeken vanuit Campo Grande, de dichtstbijzijnde grote stad of vanuit Corumbá zelf, waar je 2 kantoortjes tegenover het busstation hebt. Hun pakketten stonden ons niet zo aan, dus we gingen zelf op zoek. We vonden een familie die een boerderij had in het hart van de Pantanal en regelden alles via hen.
's Morgens vroeg om 5 uur vertrokken we met een jeep richting de Pantanal. We hadden een lange rit voor de boeg, want de afstanden zijn hier enorm. 6 á 7 uur lang reden we over de Transpantaneira (niet meer dan een grindweg) naar het hart van de Pantanal. Het gebied heeft zelfs een eigen naam: Nhecolândia. Toen het licht begon te worden, zagen we veel soorten vogels, krokodillen, capibara's,... maar tegen de middag zochten ze allemaal de schaduw op.
We kruisten verschillende kleine en grote boerderijen. Grote groene vlaktes en schaarse bossen hobbelden voorbij. Hoe dieper we de Pantanal ingingen, hoe duidelijker de gevolgen van de illegale ontbossing werden. Grote stukken grond die enkele jaren geleden nog volledig bebost waren, dienden nu als weide voor de runderen. We vonden jammer genoeg ook nog heel recente tekenen van ontbossing. En de landeigenaars komen er maar al te vaak mee weg.
Vier ochtenden lang werden we wakker van de zon die opkwam en de papegaaien die vrolijk kwetterden. Zalig! Na een koffietje vertrokken we elke dag op uitstap; te voet, te paard, met de jeep,... om het gebied te verkennen en dieren te spotten. Want 's ochtends vroeg en 's avonds laat heb je meer kans. Het ontbijt namen we mee om in de natuur te picknicken. We maakten veel wandelingen en leerden hier ook alles over het boerderijleven: koeien melken, kaas maken, verschillende medicinale planten herkennen,... We mochten de warme melk rechtstreeks van de koe proeven, met kaneel en suiker. Hemels!! En na het middagmaal volgde steeds een verdiende siësta in de hangmat.
De voorlaatste dag gingen we op piranhas vissen. Het vissen op zich vanuit een wankel bootje vond ik nog leuk, maar het schoonmaken van de piranhas liet ik toch aan de mannen over. Björn vond het helemaal geweldig. 's Middags stond onze superverse vis al gefrituurd op tafel. En het smaakte, hoewel het nogal een prutswerk is.
Praktisch:
- We verbleven op de boerderij 4 Cantos, ongeveer 250km van Corumbá.
- We betaalden 990R$/pers. voor 5d/4n, inclusief alle activiteiten.
- Verblijf je in het hart van de Pantanal ben je twee dagen kwijt aan de verplaatsingen, maar het is een ervaring op zich.