Lençóis Maranhenses stond al een tijdje op mijn lijst van dingen die ik in Brazilië absoluut nog wou bezoeken. Vanuit de lucht ziet het inderdaad uit als lençóis (beddenlakens). De witte zandduinen die zich constant verplaatsen, zijn een raar en surreëel zicht in het weelderig groene Brazilië. In het regenseizoen vormen zich wel 25.000 kristalheldere meertjes tussen de duinen.
Het Nationaal Park Lençóis Maranhenses in het Noord-Oosten van Brazilië bestaat sinds 1981 en beslaat een oppervlakte van maar liefst 1550 km². Het park is op zijn mooist tussen mei en september, wanneer er groene, blauwe en zwarte meertjes gevormd worden tussen de duinen. Om het park te bezoeken moet je wel een tour boeken.
De gemakkelijkste en meest toegankelijke uitvalsbasis om het park te bezoeken is het stadje Barreirinhas. Met zijn 70.000 inwoners is het best groot. Er zijn veel accommodatiemogelijkheden en verschillende tours die je kan boeken. De prijzen verschillen een beetje afhankelijk van het seizoen en natuurlijk je onderhandelingsvaardigheden. ;) Rustigere opties om te verblijven zijn Atins en Caburé.
De gemakkelijkste en meest toegankelijke uitvalsbasis om het park te bezoeken is het stadje Barreirinhas. Met zijn 70.000 inwoners is het best groot. Er zijn veel accommodatiemogelijkheden en verschillende tours die je kan boeken. De prijzen verschillen een beetje afhankelijk van het seizoen en natuurlijk je onderhandelingsvaardigheden. ;) Rustigere opties om te verblijven zijn Atins en Caburé.
Jeeptour naar Lagoa Bonita en Lagoa do Peixe
We namen de eerste bus (6.00) in São Luís en konden zo na de middag nog een tour naar Lençóis Maranhenses doen.
De meest geboekte tour is normaal die naar de Lagoa Azul, maar er stond eind juli geen water in dit meer. Dus kozen we voor de Lagoa Bonita en de Lagoa do Peixe (waar altijd water is). Met een volle jeep reden we de duinen in en er volgde een hobbelige rit. Op een gegeven moment stopten alle jeeps en van daaruit moesten we verder wandelen. We liepen de hoogste zandduin op en hadden een prachtig uitzicht over het witte duinenveld met allemaal meertjes. Eenmaal terug beneden kregen we tijd om in een paar blauw-groene meren te zwemmen. We sloten de namiddag af met een prachtige zonsondergang en reden in het donker terug naar Barreirinhas. Net voordat de jeeps de veerpont op moeten, kan je heerlijk verse tapiocas eten.
De meest geboekte tour is normaal die naar de Lagoa Azul, maar er stond eind juli geen water in dit meer. Dus kozen we voor de Lagoa Bonita en de Lagoa do Peixe (waar altijd water is). Met een volle jeep reden we de duinen in en er volgde een hobbelige rit. Op een gegeven moment stopten alle jeeps en van daaruit moesten we verder wandelen. We liepen de hoogste zandduin op en hadden een prachtig uitzicht over het witte duinenveld met allemaal meertjes. Eenmaal terug beneden kregen we tijd om in een paar blauw-groene meren te zwemmen. We sloten de namiddag af met een prachtige zonsondergang en reden in het donker terug naar Barreirinhas. Net voordat de jeeps de veerpont op moeten, kan je heerlijk verse tapiocas eten.
Boottocht over de Rio Preguiças
Deze tour duurt een hele dag. We werden samen met andere mensen opgehaald en dan precies lukraak in een bootje gestopt. Alle agentschappen werken hier namelijk samen. :) Over de Preguiça rivier vaarden we naar Vassouras voor een eerste stop. Dit gedeelte heet Pequenos Lençóis (kleine lakens) en de zandduinen hebben hier eerder een gele kleur met ook weer verschillende poelen. Door het contrast van de blauwe lucht met witte wolken en de gele duinen leek het landschap nog irreëler dan de vorige dag. Je zag hier ook heel duidelijk dat de duinen sterker waren dan de begroeiing. Bomen werden gewoon bedolven onder het zand. De tweede stop was in Mandacaru waar je vanaf de vuurtoren een mooi uitzicht hebt over de rivier en in de verte de oceaan. Hier zijn veel souvenirshops en ze hebben ze ook lekker ijs. Probeer zeker enkele lokale fruitsmaken als açaí, cupuaçu, buriti, cajú... We stopten een derde keer aan het strand Caburé dat de Preguiça rivier van de Atlantische Oceaan scheidt waar je tijd hebt om te lunchen in een van de restaurants. Opgelet, niet alle restaurants vermelden de prijzen op de menu's en proberen buitenlanders meer aan te rekenen. We hadden hier 3 uur de tijd om uit te rusten en te zonnebaden.
Verder naar Jericoacoara
Op een aantal uur van Barreirinhas ligt de idyllische badplaats Jericoacoara. Je hebt 2 opties om er te geraken. Met het openbaar vervoer ben je 2 dagen onderweg en moet je in Parnaíba overnachten. Of je regelt een jeep die je via de Rota das Emoções (Route der Emoties) helemaal naar Jeri brengt. De laatste optie is natuurlijk veel duurder, maar ongetwijfeld de mooiste route. Je passeert opnieuw de Pequenos Lençóis, gaat dan een stuk over de gewone weg, in Camocim neem je de overzetboot en dan rijdt de jeep verder over het strand tot in Jeri.
Praktisch:
- Jeeptocht naar Lagoa Bonita en Lagoa do Peixe: R$50-70/pers, van 14 tot 19 uur. 10/12 personen per jeep. De prijzen in Barreirinhas hangen puur van je onderhandelingsvaardigheden af.
- Boottocht over de Preguiças rivier: R$50-70/pers, van 8.20 tot 16 uur.
- We verbleven in Pousada Lagoa Bonita (Avenida Carnalbal 527): R$50, kamer met ventilator en ontbijt. Ligt iets verder van het centrum. De pousadas in het centrum zijn veel duurder.
- 4x4 van Barreirinhas naar Jericoacoara: R$250-350/pers op basis van 4 personen (7 à 8 uur rijden).
- Het leek me heel leuk om een trekking te doen dwars door de duinen, maar R$3.000-4.000 voor 3 dagen (2 personen) vond ik toch te duur.