De staat Maranhão ligt in het Noord-Oosten van Brazilië en wordt vaak ten onrechte overgeslagen door toeristen. Zonde natuurlijk, want er is best veel te zien. De witte zandduinen van Lençóis Maranhenses, de hoofdstad São Luís met vele architecturale pareltjes vol kleurrijke azulejos en het rustige en historische Alcântara. Echt een bezoekje waard!
São Luís en Portugese architectuur
De hoofdstad São Luís telt ongeveer 100.000 inwoners en het oude centrum uit het einde van de 17e eeuw is een van de mooiste in heel Brazilië. De stad werd in 1612 gesticht door de Fransen, vernoemd naar Louis XIII en daarna veroverd door de Portugezen die het zijn huidige karakter gaven. Al snel groeide São Luís uit tot een belangrijke haven waar katoen, rietsuiker en ook slaven verscheept werden. De nieuwe huizen werden versierd met hout en marmer en langs buiten bekleed met de mooiste azulejos (geglazuurde en gekleurde tegels) vooral in blauw, wit en geel. Niet alleen mooi, maar ook praktisch, want het houdt het vocht uit de muren. Alles werd in Portugal gemaakt en dan verscheept naar Brazilië. De zeilschepen deden er maar liefst 40 dagen over. Meer dan 3.500 huizen zijn Historisch Erfgoed verklaard en prachtig gerestaureerd, maar er is niet voldoende geld om alle gebouwen op te knappen.
Wij bezochten São Luís half juli en de gekleurde vlaggetjes van Festa Junina in juni hingen er nog waardoor het een feestelijk tintje kreeg. Op het plein Praça do Comércio in het historisch centrum staan overdag en vooral 's avonds veel leuke standjes met lekkere en typische hapjes. Proef er zeker de tapiocas, zowat de beste die we al aten!
Wij bezochten São Luís half juli en de gekleurde vlaggetjes van Festa Junina in juni hingen er nog waardoor het een feestelijk tintje kreeg. Op het plein Praça do Comércio in het historisch centrum staan overdag en vooral 's avonds veel leuke standjes met lekkere en typische hapjes. Proef er zeker de tapiocas, zowat de beste die we al aten!
Alcântara
In Alcântara, aan de overkant van de Baía de São Marcos, staat de tijd stil. De snelste manier om er te geraken is met de boot. Op een goed uur ben je in dit slaperige stadje waar vroeger de rijke plantage-eigenaren woonden en dat door de slaven gebouwd is. Sommige gebouwen zijn prachtig gerenoveerd en zelfs de vele ruïnes getuigen van goede tijden. In de 18e en 19e eeuw was het dan ook zowat de rijkste stad van heel Maranhão.
Hier kan je gewoon lekker rondstruinen door de smalle straatjes, over de kinderkopjes en tussen de vrolijk gekleurde gebouwen. Als je de hoofdstraat omhoog wandelt, zal je al snel de blauwe zee zien. Veel souvenirshopjes of restaurants moet je hier niet verwachten, maar dat is nu net de charme van Alcântara. Om een goed beeld te krijgen over hoe de mensen toen leefden, kan je het museum (Museu Casa Histórica de Alcântara) bezoeken op de hoek van de Praça do Pelourinho. Op het plein staat de ruïne van de Igreja Matriz de São Matias en de enige overgebleven pelourinho in Brazilië. Aan deze stenen paal werden de slaven publiekelijk gestraft. De meeste pelourinhos waren uit hout en zijn na de afschaffing van de slavernij verbrand. Wandel ook door naar de witte Igreja do Carmo met zijn barokke interieur, gebeeldhouwde engeltjes en graven van de rijken. Bezoek daarna de simpele kerk Nossa Senhora das Mercês. Een enorm groot contrast, maar ook een must-see. Ga op zoek naar de twee overgebleven klokken van een oude kerk. De lokale traditie zegt dat als je een van de klokken drie keer luidt, je wens zal uitkomen.
Hier kan je gewoon lekker rondstruinen door de smalle straatjes, over de kinderkopjes en tussen de vrolijk gekleurde gebouwen. Als je de hoofdstraat omhoog wandelt, zal je al snel de blauwe zee zien. Veel souvenirshopjes of restaurants moet je hier niet verwachten, maar dat is nu net de charme van Alcântara. Om een goed beeld te krijgen over hoe de mensen toen leefden, kan je het museum (Museu Casa Histórica de Alcântara) bezoeken op de hoek van de Praça do Pelourinho. Op het plein staat de ruïne van de Igreja Matriz de São Matias en de enige overgebleven pelourinho in Brazilië. Aan deze stenen paal werden de slaven publiekelijk gestraft. De meeste pelourinhos waren uit hout en zijn na de afschaffing van de slavernij verbrand. Wandel ook door naar de witte Igreja do Carmo met zijn barokke interieur, gebeeldhouwde engeltjes en graven van de rijken. Bezoek daarna de simpele kerk Nossa Senhora das Mercês. Een enorm groot contrast, maar ook een must-see. Ga op zoek naar de twee overgebleven klokken van een oude kerk. De lokale traditie zegt dat als je een van de klokken drie keer luidt, je wens zal uitkomen.
Praktisch:
- Je kan een stadsplan van São Luís kopen, maar de straatnamen komen niet meer overeen.
- De boten naar Alcântara vertrekken aan Praia Grande, afhankelijk van de stand van het water. Normaal gezien vertrekken de boten ergens tussen 8.00 en 9.30 uur en komen ze terug tussen 15.00 en 16.30 uur. Je kan een dag van tevoren informeren naar de uren.
- Alcântara: Igreja do Carmo: R$2, Nossa Senhora das Mercês: vrije gift, Museu Casa Histórica de Alcântara: R$2.
- Een typische uitgebreide maaltijd in Alcântara vind je al voor R$15. Denk aan eenvoudige restaurantjes met rode plastieken stoelen en tafels.